Voorwoord van de voorzitters
Dit is het populair jaarverslag 2017 van de UWV-cliëntenraden. 2017 was het jaar waarin UWV, en daarmee ook cliëntenparticipatie, 15 jaar bestond. En het jaar waarin Hans van Grieken als voorzitter van de Centrale Cliëntenraad het stokje overdroeg aan Adriana Hogendoorn. We belden en vroegen Hans en Adriana: hoe kijken jullie terug op 2017 en de afgelopen 15 jaar?
Voorzitter Adriana Hogendoorn: 'De cliënt centraal stellen en de luis in de pels blijven - dat wordt mijn uitdaging.'
Adriana: ‘Ik zie vooral veel goede ontwikkelingen. Dat Fred Paling (voorzitter Raad van Bestuur) de cliëntenraden uitgebreid complimenteerde in zijn nieuwjaarstoespraak, betekent dat we binnen UWV meer bekendheid hebben gekregen. We profileren ons steeds beter.’
Wat gaat er nu anders dan 15 jaar geleden?
Hans: ‘Ik ben trots op wat er in 15 jaar bereikt is. Vroeger werden cliëntenraadsleden vaak gezien als lastige types die je tevreden moet houden. Intussen heeft UWV ontdekt dat we juist samen willen optrekken. We hebben hetzelfde doel: de dienstverlening optimaliseren. We zijn gesprekspartners, ook als het gaat over nieuw beleid.
Adriana: ‘Acht jaar geleden werd er niet eens over nagedacht de cliëntenraad daarbij te betrekken. Nu worden we echt serieus genomen. Er is natuurlijk altijd verbetering mogelijk, maar we zijn goed bezig.’
Hans: ‘Ik ben wel een beetje huiverig voor zulke uitspraken, hoor. We moeten niet achterover gaan leunen.’
Oud-voorzitter Hans van Grieken: 'Ik ben trots op wat er in 15 jaar bereikt is.'
Wat voor verbeteringen zien jullie voor de komende jaren?
Hans: ‘We hebben het vertrouwen van UWV-medewerkers gekregen, nu moeten we ons weer meer op het perspectief van cliënten gaan richten. In de uitvoering gaat het nog vaak mis. Verzekeringsartsen en re-integratieconsulenten zijn er vooral op gefocust het aantal uitkeringsgerechtigden laag te houden.’
Adriana: ‘Inderdaad. En met onze ervaringsdeskundigheid begrijpen we het effect daarvan op de cliënt. Het is onze taak dat voor ogen te houden. Ik maak me ook zorgen over de leegloop van sommige raden en de beperkte aanwas van nieuwe leden. Er zijn regelmatig vacatures! Een aantal zetels mag eerst worden gevuld door een lid van een belangenorganisatie (bijvoorbeeld een vakbond), maar welke jongere is dat tegenwoordig nog?’
Wat betekent dit voor de toekomst?
Hans: ‘Dit soort vragen zijn we onszelf in 2017 gaan stellen, ook over de toekomst van cliëntenparticipatie. Dat levert natuurlijk veel discussie op. Met de nieuwe regeling cliëntenparticipatie wordt een en ander in 2018 eindelijk vernieuwd. Daarvoor hebben we echt onze handen uit de mouwen gestoken. Net als voor het dossier belkosten. Ik heb goede hoop dat ook daar in 2018 een besluit over komt.’
Tot slot, Adriana, wat wordt jouw uitdaging voor de toekomst?
Adriana: ‘Hans, ik ben erg onder de indruk van hoe jij je rol als voorzitter hebt uitgevoerd: kritisch, zonder de positieve kanten te negeren. Ik wil die lijn voortzetten. De cliënt centraal stellen, beter vindbaar zijn en de luis in de pels blijven, dat wordt mijn uitdaging. Ik mis jouw ervaring, dus ik ben ervan overtuigd dat ik nog veel moet leren.’
Hans: ‘Volgens mij gaat dat helemaal goedkomen!’
Adriana: 'En anders bel ik je toch even!'