West-Brabant en Zeeland

Ook bij de Cliëntenraad West-Brabant & Zeeland heeft het coronavirus invloed gehad op het raadswerk, stelt Petra. Zo vielen overleggen tussen de werkgroepen regelmatig uit. Ook verwaterde het contact met de managers van Werkbedrijf. Daarbij maakte het uitblijven van fysieke vergaderingen het lastig om iedereen aangehaakt te houden. ‘De verbinding en de samenwerking tussen mensen onderling is naar een lager punt gezakt.’  

Bij elkaar houden  

Voorzitter George van de Poel probeerde de raadsleden dan ook vooral aangehaakt te houden. ‘De inhoud van het raadswerk liet ik de afgelopen jaren voor wat het was. Vooral probeerde ik iedereen bij elkaar te houden, te overtuigen om raadslid te blijven.’ Het komende jaar is het dan ook belangrijk dat de raadsleden weer fysiek bij elkaar kunnen komen, vindt George. Het is nodig voor mensen om weer binding met het raadswerk te krijgen. 

Op de juiste plek  

Om weer werk gedaan te krijgen, werkt de raad momenteel aan een inhoudelijke ‘‘reorganisatie’’, om mensen op de juiste plek in te zetten. Hiervoor stuurde George begin dit jaar een enquête uit onder de raadsleden. Hierin werd gevraagd naar ieders motivatie en ambitie. ‘Waar kom je vandaan en waar zit je motivatie? En ten tweede: wat wil je concreet gaan doen binnen de raad?’   

‘We maken mensen mede-eigenaar van de resultaten’  

Op basis van de resultaten worden binnenkort afspraken gemaakt over wie welk onderdeel binnen UWV gaat oppakken. Zoals Sociaal-Medische Zaken, Klant & Service of een van de andere onderdelen binnen UWV. ‘Welke acties ga je als raadslid ondernemen? En hoe koppel je dat terug aan de raad? Op deze manier zal elk raadslid een stukje eigen verantwoordelijkheid krijgen voor zijn of haar aandachtsgebied binnen de raad. We maken mensen mede-eigenaar van de resultaten.’   

Signalen oppakken  

Ook vertelt George dat de raad nadenkt over hoe om te gaan met de signalen die binnenkomen. ‘Signalen zijn een belangrijk direct contactmoment met cliënten. Dat moeten we serieus nemen.’ Een van de raadsleden werkt aan een plan, een leidraad hoe de raad op signalen kan reageren. ‘Moeten we iets met die signalen doen? Of is het voor ons puur informatief, dat we als raad kunnen zeggen dat we weten wat er speelt? Of zijn er zaken waarvan we toch melding maken bij UWV?’  

Goede afloop  

Voorheen beantwoordde Petra namens de raad de signalen die binnenkwamen. Soms ondernam de raad zelf ook actie. Eén signaal met goede afloop kan zij zich nog goed herinneren. ‘Iemand die eerder in België had gewerkt, stuurde een signaal in omdat hij hier geen WW-uitkering kreeg. Om dat te kunnen ontvangen, moest zijn oud-werkgever een stempeltje op het ontslagformulier zetten. Wat bleek? Werkgever en werknemer hadden ruzie gehad. De oud-werkgever wilde de stempel niet geven.’ De cliëntenraad zocht uit wat er gedaan kon worden. ‘In Brussel bleek een bureau te zitten waar je kunt aankloppen bij dit soort situaties. Dat bureau heeft ervoor gezorgd dat de inzender van het signaal hier alsnog een uitkering kreeg.’  

Groter denken  

Petra droeg het stokje eind december over aan een ander raadslid. Tijdens haar afscheid gaf ze de raad waardevol advies mee: ‘Veel mensen die erin stappen, beginnen bij hun eigen probleem. Vaak zitten zij nog in een rouwproces. Het is dan lastig om groter te denken, om de algemeenheid van de inhoud te zien. Dat wil ik nieuwe leden dan ook meegeven: probeer altijd breed te kijken en te denken. Daarnaast is het belangrijk om naar elkaar te luisteren en elkaar uit te laten praten.’