Den Haag & Leiden
Door de coronacrisis moesten de UWV Cliëntenraden zich voortdurend aanpassen, maar hun verantwoordelijkheidsgevoel voor de cliënten bleef hetzelfde. Wat voor impact heeft de crisis op de Cliëntenraad Den Haag & Leiden gehad? En hoe zijn zij daarmee omgegaan? Dit bespreekt voorzitter van de Centrale Cliëntenraad Nicolet Mensink digitaal met de voorzitter van Den Haag Leiden Gino Langer.
Gino Langer is sinds mei 2018 voorzitter van de Cliëntenraad Den Haag Leiden. Door uitval van raadsleden was de afgelopen periode een uitdaging: ‘Er zijn veel mensen niet of beperkt inzetbaar vanwege gezondheidsproblemen of overige werkzaamheden. Maar het begint wel weer te lopen. Ik heb de norm voor mijzelf gewoon verlaagd. Je mag niet verwachten wat je hoopt en daarmee ben ik nu tevreden met hoe het gaat.’
Nicolet reageert: ‘Dat vind ik interessant om op voort te borduren. Welke norm had je?’
Gino: ‘Ik heb een hele hoge norm. Als consultant moest ik mij altijd aan targets houden en dus omzet maken. Dit betekende in de praktijk dat ik bijvoorbeeld bij presentaties twee laptops en vier usb-sticks bij me had, omdat ik het mij niet kon permitteren als ik de presentatie niet kon geven.’
Gino Langer, Den Haag & Leiden
Gino Langer, Den Haag & Leiden
De verantwoordelijkheid die Gino voor zijn werk voelt, komt ook terug in zijn voorzitterschap voor Den Haag Leiden. ‘Het is een hele verantwoordelijkheid om te pretenderen: wij behartigen de belangen van de UWV-cliënten in deze regio. Dit zijn zo’n 1,4 miljoen Nederlanders, dus dat is nogal wat. Er wordt vaak gezegd: “Ja, maar het is vrijwilligerswerk”. Maar dat maakt het niet vrijblijvend. Als mensen echt klem komen te zitten, ben jij aangewezen om daar iets mee te doen. Het is een verantwoordelijke taak, maar met een beperkte gereedschapskist. Dit zorgt voor een spanningsveld’, aldus Gino.
Met een achtergrond in arbeids- en organisatiepsychologie vindt Gino het interessant om zich bezig te houden met de arbeidsmarkt en werkloosheid. Nederland is verdeeld in 35 arbeidsmarktregio’s, waarin gemeenten en UWV samenwerken aan dienstverlening die gericht is op werkgever en werkzoekenden. Gino: “Daar gebeurt op dit moment veel, en ik vind het leuk om die ontwikkeling in de gaten te houden en te kijken hoe we daar als raad aansluiting bij kunnen vinden.”
Nicolet: ‘Wat betekenen die 35 arbeidsmarktregio’s voor Den Haag & Leiden?’
Gino: ‘De regio’s lopen soms net niet parallel. De gemeente Voorschoten zit bijvoorbeeld in de arbeidsmarktregio bij Leiden, maar de uitvoering van de participatiewet ligt bij de gemeente Leidschendam-Voorburg en weer bij de regio Den Haag. De moeilijkheid zit ‘m met name bij drukbevolkte gebieden, dus ik ben benieuwd hoe we de Cliëntenraden hierin gaan organiseren.’ Nicolet: ‘Dat zal voor dit en komend jaar wel een speerpunt worden: Hoe krijg je grip op zo’n maatschappelijke ontwikkeling?’
'Enorme cultuurverandering nodig om minder vanuit wet- en regelgeving te denken en meer oplossingsgericht te werken'
In de gemeente Leidschendam-Voorburg is de “hart-wet-euro-balans” geïntroduceerd. Gino legt uit: ‘Dit gaat over het niet alleen laten spreken van wetgeving en geld, maar ook je hart. Het is bijvoorbeeld niet gebruikelijk om iemand in de bijstand een auto te geven, maar als diegene daarmee zijn kinderen met een handicapt naar school kan brengen is het goedkoper om wel financiële steun te bieden.’
Nicolet: ‘Hoe zijn jullie hier binnen de raad mee bezig?’
Gino: ‘De discussie over discretionaire ruimten, maatwerk en menselijke maat wordt al lange tijd binnen UWV gevoerd, maar maatwerk en regelgeving staan soms haaks op elkaar. Er is een enorme cultuurverandering nodig om minder vanuit wet- en regelgeving te denken en meer oplossingsgericht te werken.’ Gino is zich ervan bewust dat zoiets tijd kost, maar hij heeft er alle vertrouwen in.
Nicolet: ‘Waar heeft Den Haag & Leiden in 2021 aan gewerkt?’
Gino: ‘Het is een raar jaar geweest, met vergaderingen op afstand. Toch heb ik het idee dat de cliëntenraad stabieler is geworden. Als voorzitter houd ik het signalenregister op de website bij, waarin signalen van cliënten binnenkomen. Er is vanuit een aantal raadsleden gezegd: eigenlijk zouden wij het gehele traject moeten bijhouden; van het binnenkomen van een signaal tot de afhandeling en terugkoppeling daarvan. Hier is nu oog voor en dat vind ik een goed teken. Je doet het ten slotte ook voor die cliënt.’
Nicolet: ‘Waar willen jullie je in 2022 op richten?’
Gino: ‘Wat mij betreft zetten we de stabilisering door.’ De Cliëntenraad Den Haag Leiden heeft wel te maken met een aantal leden dat de raad binnenkort verlaat. Gino vraagt zich af hoe je ervoor kunt zorgen dat daarmee niet ook hun kennis verloren gaat. ‘Het duurt best wel even voordat je in de haarvaten van een organisatie komt. Als iemand uit de raad gaat, is het wachten op kandidaten die vanuit de achterbanorganisaties naar voren worden geschoven. Hier gaan soms maanden overheen, waardoor er geen overdrachtsmoment is.’ Er wordt al hard gewerkt aan een oplossing. ‘De nieuwe leden worden aan een buddy, die al langer in de raad zit, gekoppeld. Daarmee worden zij op een laagdrempelige manier aan de hand meegenomen’, aldus Gino.
Nicolet vult aan: ‘Wat wij in de Centrale Cliëntenraad doen, is een half jaar voordat iemand vertrekt de achterbanorganisaties alvast inlichten. Hierdoor wordt de overbruggingstijd korter.’ Gino: ‘Dat is een goede, wij wachten misschien te veel af. Op deze manier kunnen we dat voor zijn.’ Gino sluit af: ‘De wisselingen binnen de raad, continuïteit en stabilisatie zijn denk ik de woorden voor 2022. Laten we de stijgende lijn doorzetten!’