Rijnmond

De cliëntenraad Rijnmond begon wat afwachtend aan 2020. Konden ze nog vergaderen? En moest dat dan online of kon het fysiek? Waar de raadsleden normaal in contact kwamen met cliënten door op banenmarkten te staan met flyers en een grote vlag, was het door corona nog maar de vraag of het mogelijk was om cliënten te spreken. Hoe moest de raad verder en wat kon nog wél?  

‘We konden heel weinig fysiek, maar er is ook een hele digitale wereld waar we in contact kunnen komen met de achterban’, vertelt Tamara. ‘Via social media kun je contact maken in heel Nederland, zonder dat je die grote vlag hoeft mee te nemen. Zo kwamen we op het idee om een Instagram-pagina op te zetten.’

Als raadslid ben je betrokken 

‘Hoe heb je dat aangepakt?’, vraagt Ad zich af. Tamara: ‘Ik zag dat de cliëntenraden een Twitter- en Facebook-pagina hadden. Maar die worden door een andere partij onderhouden, niet door mensen uit de cliëntenraden. Dat maakt volgens mij toch het verschil: als raadslid ben je meer betrokken en wil je contact leggen. En ondanks die pagina’s was de zichtbaarheid van de cliëntenraden nihil.’  

‘Op de Facebook-pagina zie ik soms wel interessante dingen voorbijkomen die wij als raad ook kunnen gebruiken,’ reageert Ad, ‘maar veel bereik heeft hij niet. Ik ben dus een grote voorstander van het Instagram-account. Veel mensen weten niet dat er een cliëntenraad is. Met Instagram kun je denk ik ook jongeren veel beter bereiken.’

Op zoek naar vertegenwoordiging 

Het Instagram-account moet het eenvoudiger maken voor cliënten met vragen en problemen om contact op te nemen met de cliëntenraad. ‘In deze pandemie zijn zoveel mensen hun baan kwijtgeraakt’, legt Tamara uit. ‘Zoveel mensen zijn boos, hebben vragen, zijn op zoek naar vertegenwoordiging van hun belangen.’ 

Inmiddels groeit het volgersaantal op Instagram gestaag en steeds meer cliënten nemen via Instagram contact op met de cliëntenraad Rijnmond. Toch merkt Tamara dat sommige mensen voorzichtig blijven. ‘Ik denk dat ze bang zijn dat UWV meekijkt op hun persoonlijke Instagram- of Facebook-profiel en op basis daarvan besluit dat ze niet ziek zijn. Terwijl: dat je niet meer kan werken, betekent niet dat je niets meer kan.'

Iets betekenen voor een ander 

‘Volgens mij kan jij slecht tegen onrecht’, stelt Ad. ‘Ik heb dat ook, dan sta ik meteen te steigeren.’ Tamara: ‘Ik kom van nature voor mensen op. Als ik iets kan betekenen voor een ander, dan doe ik dat. Daarom ben ik ook lid geworden van de cliëntenraad. In de raad heb ik – ook via het Instagram-account – veel verhalen gehoord van mensen wie onrecht is aangedaan. In het bijzonder van mensen met een andere etnische achtergrond.’

‘Als de cliëntenraden én UWV geen goede afspiegeling zijn van de maatschappij, dan zien ze het probleem niet. Daardoor missen we signalen.’

Diverse representatie 

Als het aan Tamara ligt, is diverse representatie in de cliëntenraad dan ook hét speerpunt van 2021. ‘Ik ben zelf ook niet wit. Als je bij de arts komt en hij vraagt hoe het met je gaat, dan zeg je in mijn cultuur: “Goed, bedankt dat u het vraagt”, uit respect voor de arts. Maar de arts schrijft dan op: “Met deze persoon is niets aan de hand”. Terwijl het misschien wel heel slecht met je gaat. Er wordt te weinig rekening gehouden met cliënten van andere etnische achtergronden, die zich niet goed kunnen uitdrukken in het Nederlands. Terwijl iemand die precies dezelfde klachten heeft, maar mondiger is en de taal goed machtig, wél wordt afgekeurd.’ 

Een landelijk account  

Een deel van die signalen weet Tamara nu via Instagram op te pikken. In 2021 hoopt ze dat bereik dan ook flink te vergroten. ‘Op dit moment is het Instagram-account alleen nog van de cliëntenraad Rijnmond. Het zou geweldig zijn als de Instagram-pagina landelijk zou zijn. En ik wil graag dat er meer raadsleden betrokken worden bij de social media accounts van de cliëntenraden – ook bij Twitter en Facebook. We hebben in de cliëntenraden zoveel mensen in huis die goed zijn in schrijven of fotografie, dat geeft hen de kans om zich hierin te ontwikkelen. En het biedt cliënten een laagdrempelige manier om iemand te spreken, zonder dat ze direct bij UWV aan hoeven te kloppen. Voor mij alleen is dat te veel werk, dus we zouden daar eigenlijk een team voor moeten hebben.’ ‘Nou Tamara’, reageert Ad, ‘ik wil daar wel aan meewerken. Als we op die manier landelijk iets voor cliënten kunnen betekenen, dan wil ik dat zeker doen!’