Midden- & Oost-Brabant

Het verschil tussen het leven voor en na corona, is misschien wel het duidelijkst te zien tijdens carnaval in Brabant. In 2020 werd het feest nog onbekommerd gevierd – en leidde dat waarschijnlijk tot de eerste grote corona-uitbraak in Nederland. In 2021 is die onbekommerdheid dan ook verdwenen: het was tijdens carnaval nog nooit zo stil in Oeteldonk, Kielegat en Kruikenstad. Ook in de cliëntenraad Midden- & Oost-Brabant is het sinds vorig jaar stiller geworden. Toen René in maart 2019 bij de cliëntenraad kwam, bestond de raad uit 16 leden. Nu, na een jaar corona, zijn er nog 9 leden over. Vanwege gezondheidsredenen, een drukke baan of oplopende leeftijd moesten verschillende mensen in 2020 de cliëntenraad verlaten. 

'We zijn een cliëntenraad zonder cliënten geworden'
 

Nieuwe mensen werven is op dit moment moeilijk, legt René uit. ‘Je moet mensen enthousiasmeren om toe te treden. Dat gaat nu lastig omdat we weinig mensen spreken.’ De werkgroep Promotie, waar René ook in zit, probeerde dat het afgelopen jaar te veranderen door de raad zichtbaarder te maken, zowel binnen als buiten UWV. 

Ideeën om weer in contact te komen met cliënten heeft de raad wel. Bijvoorbeeld door aan te sluiten bij een van de webinars die UWV organiseert voor mensen met een WW-uitkering. ‘We willen kijken of onze manager ons daartoe toegang kan geven. Daar kunnen we onszelf kort voorstellen en uitleggen wat de cliëntenraad doet. Zo maken we de raad bekender bij cliënten.’ 

Behelpen 

Ook de raadsleden vonden elkaar in 2020 minder makkelijk volgens René, wat het moeilijker maakt om dingen met elkaar af te spreken. ‘Via Microsoft Teams inbellen vind ik nog steeds raar. Soms zie je elkaar niet en moet je wachten op antwoord. Ook loopt het niet altijd zoals het zou moeten. Ik kan me voorstellen dat het voor cliënten en mensen van UWV ook moeilijk is, maar wij bungelen onderaan omdat we niemand kunnen spreken. We zijn een cliëntenraad zonder cliënten geworden.’

Doorwerken 

Al merkt René positief op dat er ook groepen zijn die het afgelopen jaar goed konden doorwerken. Zoals de landelijke werkgroepen en de Landelijke Leesgroep Brieven, die schriftelijke communicatie van UWV tegenleest. ‘De leden van de leesgroep krijgen brieven doorgestuurd van UWV die bijvoorbeeld gaan over DigiD-machtigingen of het beëindigen van een uitkering. Zij lezen die brieven en geven UWV adviezen voor het aanpassen van teksten. Zij hoeven niet altijd fysiek bij elkaar te komen en kunnen hun werk blijven doen. En dat doen ze ook. Een van onze raadsleden zit ook in de leesgroep, daar ben ik trots op.’

Fusie 

‘Wat denk je dat er dit jaar gaat spelen?’ vraagt Else. ‘De fusie van de arbeidsmarktregio’s speelt sinds eind vorig jaar’, antwoordt René. ‘Afgelopen december besloot UWV de arbeidsmarktregio Tilburg omwille van de efficiëntie samen te voegen met Den Bosch. Daarnaast zijn de arbeidsmarktregio’s Eindhoven en Helmond ook gefuseerd. Als cliëntenraad Midden- & Oost-Brabant hebben wij eigenlijk hetzelfde gedaan. Er zaten twee leden van onze raad in de arbeidsmarktregio Tilburg en vier in Den Bosch. Zij zijn nu met zijn zessen verantwoordelijk voor die twee arbeidsmarkten.’  

Afgelopen maart bespraken de raadsleden tijdens een online vergadering hoe ze alles rondom de nieuwe regio’s gezamenlijk kunnen oppakken. ‘Wat zijn de wensen van UWV daarbij? En hoe krijgen wij de dingen gestructureerd zodat we in de verschillende regio’s dezelfde uitkomst krijgen? Want dat hebben we ook gemerkt: verschillende regio’s, verschillende managers, verschillende agenda’s.’

'Zijn we nog divers genoeg om over bepaalde zaken te beslissen?'

Diversiteit 

‘Daarnaast speelt nu de vraag of we door mogen gaan met deze kleine raad’, vervolgt René. ‘Zijn we nog divers genoeg om over bepaalde zaken te beslissen? Met een kleinere raad heb je al gauw de meerderheid van de stemmen, maar we zijn minder representatief omdat de diversiteit afneemt.’ Zo zoekt de raad nu nog leden met een arbeidsbeperking die in de WIA zitten. ‘Zij zijn ook hard nodig. Zij maken andere dingen mee, hebben andere problemen.’ ‘Ook tussen jong en oud verschilt de problematiek’, vult Else, die WIA-begeleider is, aan. ‘Jongeren met een beperking willen vaak nog iets betekenen op de arbeidsmarkt. Voor hen is re-integratie belangrijk en zij hebben behoefte aan ondersteuning daarbij. Terwijl veel zieke ouderen lichamelijk en geestelijk op zijn en naar rust – hun pensioen – verlangen om te kunnen herstellen van het werkzame leven.’

‘Dat zijn allemaal dingen die wij wel dénken te weten, maar we weten het niet precies omdat we zelf die ervaringen niet allemaal hebben. Heb je deze mensen niet in de raad, dan worden ze niet volledig vertegenwoordigd.’ René hoopt dan ook dat er dit jaar meer leden in de raad komen. ‘Daar blijven we ons mee bezighouden!’

Ook raadslid worden? 

Solliciteren kan via de website van de cliëntenraden!